Please click here to leave an anniversary message (in any language you choose). You do not need to be a member of Lowlands-L to do so. In fact, we would be more than thrilled to receive messages from anyone. Click here to read what others have written so far.
What’s with this “Wren” thing?
The oldest extant version of the fable
we
are presenting here appeared in 1913 in the first volume of a two-volume anthology
of Low
Saxon folktales (Plattdeutsche
Volksmärchen “Low German Folktales”)
collected by Wilhelm Wisser (1843–1935). Read
more ...
Cleves Franconian
Dialect of
Mülheim an der Ruhr (Germany)
Dè nitelekunnig hadde sien nees in de sjuur. Nouw waoren die eules alle twea oetgevlaoge. Zöi woulen veur eure keiner wat te vrete haolen un hadden die poete gants allein gelaote.
En wiel laeter kaom dè aule retoer nao daoheim.
“Waat us passeert?” saag hee. “Waen heet ink waat aangedaone? Git zene zoa bedreuf oet!”
“Ach, vader,” zègge zöi, “graad deet hie zoane groate kael veurbeiloupe. Dè saoch gants sjreklig oet. Hee klotsden met sinne groate ougen in oese nees. Un daomit heet hee oes zoa bang gemak.”
“Aha,” saag dè aule, “ woe us hee den aafgeblieve?”
“Jao,” deten zöi sègge, “hee us dao lengs geloupe.”
“Waach ees!” saag dè aule, “dao wil ik d’r aachter haer. Kein angs, keiner! Dè waed mei nee daodeurfitsje.” Un hee vloog roebbelemies d’r aachter haer.
Ees hee um dat ek kump, suut hee dèn leuw graad dao lengs loupe.
Dè nitelekunnig waor aever kein betsje bang. Hee sat zech boven op dat kruts van dèm leuw un vènk aan te sjeile: ”Waat heze bei minnem hoes toe zeuke, dou lapsjwants,” saag hee, “un minne keiner bang te make?!”
Dè leuw deet zech aever uvverhaups nee aan 'n sture un löp einfach widder.
Deu vènk hee nao mee aan te sjeile, dè lutte doivelskael. “Gaarniks heze dao
verloeze. Dat wil ik’sje zègge. Un wen dou noch eimaol kumps,” saag hee, “dan
kasse waat erleve! Ik wil dat eigentlig nee daone,” saag hee, un hee deet en
bein beure, “aever dan trae ik’sje dinne knäöke em lief kapot!”
Un hee vloog al wiër nao sinnem nees toeruk.
“Zoa, keiner,” saag hee, “dèn hèb ik dat aever gegeve! Dè kump zoa bol nee wiër!”
Frontpage
Dè nitelekunnig hadde sien nees in de sjuur. Nouw waoren die eules alle twea oetgevlaoge. Zöi woulen veur eure keiner wat te vrete haolen un hadden die poete gants allein gelaote.