Lowlands-L Members' Gallery

n de tussentied giengen mien 5 jaer ouwere zuster en ikzelf varder mit leren. Mien ouwers ao dat zelf nie kunne doe omdat er, toen zulder jong waere, gin geld vo was. Ze wilden daerom der kinders meer kansen geve.

M’n zuster gieng in 1942 wis-en natuurkunde studere an de universiteit in Utrecht. Zelf dee ik toelaetingsexaemen vò de H.B.S. in Zierikzeê wae m’n zuster net ofschied enomen ao. Die schole stond toen nog in in de Manuusstraete. In dezelfde zomer wier die evorderd dù de Moffen, zodat ik de eeste jaeren op de H.B.S. deurbrocht in een ouwe schole in de Meelstraete tegenover de Groate Kerke.

’t Onderwies was toen wè wat aores as noe. Op de leêgere schole wier je klaerestoomd mit bielessen; de zògenaemde Franse les. Dat krege m’n van ’t oad van de schole. Die zurgde, nae schooltied, dervò dat er genoeg kennis tussen je ’n oren kwam om dat examen ’t aelen. Je kwam in die tied alleên mà nae schole om te leren. Ete en drienke most je mar ergens anders doe. Tussen de middeg gieng je ergens bie een particulier, je van uus meegebrochte, boterammetjes opete. Die zurgde dan vor een borretje mit mes en vurke en een beker melk en ao zôdoende mit een stelletje middaggasten een aordige bieverdienste.

Vor een jongen van rond de twaolf jaer was de oorlogstied voraol interessant.

Vò m’n zuster,die vuuf jaer ouwer, was wier ’t laeter minder leutig. Aolle studenten mosten toen een loyaliteitsverklaering tekene. Dat deje alleên landverraejers zodat ze wì naar uus kwam.

De Moffen liete dat nie over z’n kant gae. Voor straf most ze alle vuule troep van die lui gae wasse in de wasserie in Zierikzeê. Nae een poosje kreeg ze een maagbloeding.

Zo kreeg bienae ieder gezin meer mit de oorlog te maeken. Op de outzolder kwam ik op een keer een vreemd apparaot tegen. Dat ao’k nie mogge zie, want dat was iets van de ondergrondse. Laeter oorde ik dat het een soort transformator was voor de andrieving van een radiozender.

Erger was dat een neef van ons, Jakob van de Velde uit Serooskerke, om het leven kwam toen de spoôrboôt tussen Katse Veer en Zierikzeê bie den Oek van Kats in de grond wier eboôrd deur Engelse jaegers.

Zelf beleefde ik nog een aevontuurtje op schole in Zierikzeê. Daer ao m’n een gymleraer die, politiek van de verkeerde kant was, dus een echte N.S.B.-er. Ie vond zeneige een echte Edelgermaan; ’t was dan ok een lange vent mit staelblauwe oagen die deur ons Jewannes enoemd wier. Voral op mien ao d’n ’t nie begrepe; ik ao zwart aer en eête ok nog Jakob en dat was aollemae nie zo best in die tied bie zuk soort mensen.

Op een keer ao ze in de vuufde klasse bie scheikunde traengas emaekt en een flesje mee nae buute esmokkeld. Dat was dus prachtig om Jewannes een loer te draoien. Ze gaeve dat flesje an ons, die net bezig waere om onze sportkleren an te trekken vor een uurtje gym. We goten het spul op onze zakdoeken. Daerme zwaoiend stove we de gymzael in en binnen een paer seconden dropen bie iedereên de traenen uut d’ oagen. Jewannes vloog, natuurlijk ok druupend, nae de directeur en eiste strenge maetregels. De ergste terroristen onder wie ik, wiere een weke van schole estierd.