Van Klaus Groth
ummezet in ’t Dreins van Arend Victorie
Foto
Delia Bremer (www.delibre.nl)
Bewarkt deur Arend Victorie
at
klaagt daor ’s aovends ’t moor toch deur?
Is dat de wiend in ’t riet wa’k heur?
Och nee! Dat is gien riet of wiend!
Daor sjaanterd een vrouwe! Daor reerd een kiend!
’t Miert ’s aovends ziek in ’t rond,
’t Klaagt en ’t knarpt töt de mörgenstond,
En ’t vlocht veur d’eerste zunnestralen,
As de nèvel oplöst in de dalen.
Maor as de scheuper ’s middags slöp,
Dan heurde hij wat ’t lijzig röp,
Zo diepe en domp, zo zwak en wiek,
Asof ’t de dood in d’ogen keek.
’t Is een ziel en die hef gien rust.
Zij löst op as de dauw de morgen kust.
’t Is een ziel in bange stried.
’t Zingt en zingt een wiegelied.
En is ’t in ’t moor ruzig, kold.
En jag de wiend de blaa’n van ’t holt.
Dan vlög zij mit in die wilde wiend,
Een bleek jong wicht, in heur arm een kiend.
In de Doevenhei, daor lig een ven
Mit dooie wilgen der rondum hen.
In de Doevenhei lig een diep moeras.
Gien starfling waogt zich bij die plas.
’t Witte wollegrös gruit daor.
Rondum ’t baodemloze moor.
’t Water borrelt gruun en ’t stinkt,
’t trekt oe dale en ie verdrinkt.
En in die koel smeet zij ooit ie heur kiend.
Dat is de plekke waor aj heur viend.
Daor stiet zij en trekt uut heur haor.
En is opiens verdwenen töt an ’t volgend jaor.
De kwartel slat, de harfst, die komp.
De koekoek is al laank verstomd.
Maor heur, wat klaagt daor luud en zwaor!
Gauw is ’t weer stille, töt ankoomd jaor.
Frontpage
at
klaagt daor ’s aovends ’t moor toch deur?
