Please click here to leave an anniversary message (in any language you choose). You do not need to be a member of Lowlands-L to do so. In fact, we would be more than thrilled to receive messages from anyone. Click here to read what others have written so far.
What’s with this “Wren” thing?
The oldest extant version of the fable
we
are presenting here appeared in 1913 in the first volume of a two-volume anthology
of Low
Saxon folktales (Plattdeutsche
Volksmärchen “Low German Folktales”)
collected by Wilhelm Wisser (1843–1935). Read
more ...
Münsterland
Low Saxon
Listen to this translation
narrated with native pronunciation:
De toenkuöning har zien nest in eene olle remize. Noe wassen de ollen eenmaol
oetvluoggen. Ze wóllen wat to iëten halen vuar uör nolaot ón hebt de klaainen
alleen zitten laoten.
Biëtken later kam de olle wier nao hoes.
“Wat was hier dan los?” vrögt he, “hebt wie joe wat daon, kinner? Ie zin
ja gaans móksj!”
“Ach, Varer,” entgieggenten ze, “hier kam een grauwten bótkiërl veurbie.
De zeug zo bedraaigend ón greulik oet. Met ziene grauwten auwgen hef he in
ósse nest kiëkken. Wie hebt oes daorveur zo baang maakt.”
“So,” zeg de olle, „waor is he dan bliëbben?“
“Jo,” zegden ze, „daor is he laangs gaon.“
“Wocht aes!” zegt de olle, „ik zal em woeël kriegen!“ ón daor vlög he em
nao.
As he um den hook kump, zut he eenen leuwen, de daor lans gaait.
Den toenkuöning was aober nich baang. He zett zik óp den ruggen van den
leuwen ón vaeng aan to sjnerken. “Wat haes doe bie mien hoes te zeuken?” vrög
he, “ón miene klaainen kinner baang te maken!?”
De leuwe kummert zik ’nen driët dorum ón gaait zienen weg.
Noe vöng he eerst richtig aan to sjnerken, de drieste klaaine kiërl. “Daor
haes doe niks velorn, zeg ik die! Ón wen doe terug kumst,” zegt he, “kanst
doe wat beliërben! Ik wil ’t ja egentlik nich daon,” ón beurt al een been in
de heugde, „sus daai ik dienen ruggen kaput trampeln!“
Daoróp hen vlög he wier terug nao zien nest.
„So, kinners,“ zegt he, „ik heb ’t em oetdriëbben. De kump nich meer terug.“
Please click here to leave an anniversary message (in any language you choose). You do not need to be a member of Lowlands-L to do so. In fact, we would be more than thrilled to receive messages from anyone. Click here to read what others have written so far.
What’s with this “Wren” thing?
The oldest extant version of the fable
we
are presenting here appeared in 1913 in the first volume of a two-volume anthology
of Low
Saxon folktales (Plattdeutsche
Volksmärchen “Low German Folktales”)
collected by Wilhelm Wisser (1843–1935). Read
more ...
Münsterland
Low Saxon
Listen to this translation
narrated with native pronunciation:
De toenkuöning har zien nest in eene olle remize. Noe wassen de ollen eenmaol
oetvluoggen. Ze wóllen wat to iëten halen vuar uör nolaot ón hebt de klaainen
alleen zitten laoten.
Biëtken later kam de olle wier nao hoes.
“Wat was hier dan los?” vrögt he, “hebt wie joe wat daon, kinner? Ie zin
ja gaans móksj!”
“Ach, Varer,” entgieggenten ze, “hier kam een grauwten bótkiërl veurbie.
De zeug zo bedraaigend ón greulik oet. Met ziene grauwten auwgen hef he in
ósse nest kiëkken. Wie hebt oes daorveur zo baang maakt.”
“So,” zeg de olle, „waor is he dan bliëbben?“
“Jo,” zegden ze, „daor is he laangs gaon.“
“Wocht aes!” zegt de olle, „ik zal em woeël kriegen!“ ón daor vlög he em
nao.
As he um den hook kump, zut he eenen leuwen, de daor lans gaait.
Den toenkuöning was aober nich baang. He zett zik óp den ruggen van den
leuwen ón vaeng aan to sjnerken. “Wat haes doe bie mien hoes te zeuken?” vrög
he, “ón miene klaainen kinner baang te maken!?”
De leuwe kummert zik ’nen driët dorum ón gaait zienen weg.
Noe vöng he eerst richtig aan to sjnerken, de drieste klaaine kiërl. “Daor
haes doe niks velorn, zeg ik die! Ón wen doe terug kumst,” zegt he, “kanst
doe wat beliërben! Ik wil ’t ja egentlik nich daon,” ón beurt al een been in
de heugde, „sus daai ik dienen ruggen kaput trampeln!“
Daoróp hen vlög he wier terug nao zien nest.
„So, kinners,“ zegt he, „ik heb ’t em oetdriëbben. De kump nich meer terug.“
Frontpage
