Please click here to leave an anniversary message (in any language you choose). You do not need to be a member of Lowlands-L to do so. In fact, we would be more than thrilled to receive messages from anyone. Click here to read what others have written so far.
What’s with this “Wren” thing?
The oldest extant version of the fable
we
are presenting here appeared in 1913 in the first volume of a two-volume anthology
of Low
Saxon folktales (Plattdeutsche
Volksmärchen “Low German Folktales”)
collected by Wilhelm Wisser (1843–1935). Read
more ...
’t Winterkoninkske hadd sien Ness in’t Karrschopp. Nou sien de Oldelöi op ’n
Kehr allebäi üütgefloge. Se wolle wat te äte för hün Jonge haole en hemme de
Kläintjes hillemaol allenig achtergelaote.
Nao ’n Poosje kümp Vaoder Winterkoninkske wer thüüs.
“Wat is hier gebört?” säit ie, “Wie hett ollie wat gedaon, Kiender? Gillie
sien hillemaol in de Warr.”
“Ach, Vaoder,” segge se, “der kwam hier nett son grote Bumann vürbiej.
Den sag der so lillek en naor üt. Hiej keek met sien grote Oge ien ons Ness.
Den het ons so bang gemack.”
“So,” säit de Vaoder, “Waor is ie gebleve?”
“Bu,” säie se, “Hiej is daorhen gegaohn.”
“Wach mar,” säit de Vaoder, “Ik goih ’m achternao.”
Dann fliegt ie der achteraon. As tie den Huuk üm kümp, lüpp daor ’n Leeü.
Mar ’t Winterkoninkske is niet bang. Hiej geht op de Leeü sien Rügg sitte
en beginnt ’m ütteschälde: “Wat hett giej biej mien Hüüs te süke,” säit ie,
“en mien Kläintjes bang te make?!”
De Leeü treck sich der nix van aon en lüpp gewohn dör.
Dan geht ie noch völl harder te Kehr, ’t kläine Opscheppertje. “Giej hett
daor nix te make, segg ik ou! En as giej nog ’s terügkomm,” säit ie, “dann
süll giej wel ’s siehn! Ik du ’t niet graach,” säit ie, en daorbiej steckt
ie sien ene Pöttje op, “mar dann schüpp ik ou ien de Rügg!”
Dann fliegt ie wer naor sien Ness.
“So, Kiender,” säit ie, “Den he’ ’k dat afgelehrt. Den kümp niet wer terügg.”
Frontpage
