Please click here to leave an anniversary message (in any language you choose). You do not need to be a member of Lowlands-L to do so. In fact, we would be more than thrilled to receive messages from anyone. Click here to read what others have written so far.
What’s with this “Wren” thing?
The oldest extant version of the fable
we
are presenting here appeared in 1913 in the first volume of a two-volume anthology
of Low
Saxon folktales (Plattdeutsche
Volksmärchen “Low German Folktales”)
collected by Wilhelm Wisser (1843–1935). Read
more ...
ერთ ბეღურას ფარდულის ქუთხეში ბუდე ჰყონდა. ერთხელ, უფროსი ჩიტები საჭმლის მოსატანდ
გაფრინდნენ თავიანთი ფატარებისთვის და მარტო დატოვეს ისინი.
ცოტა ხნის შემდეგ, მამა ბეღურა სახლში დაბრუბდა და იქითხა:
“რა მოხდა აყგ ვინ გაჭყენინათ ბავშვებოგ ჟალიან შეშინებულები ხართ!”
“ო, მამიქო,” — მათ უფასუხეს — “ვიღაც უზარმაზარი ქაცი იყო აყ რამოდენიმე
ჭუთის ჭინ. ის მართლა საშინელი იყო. ის მიაშტერდა ჩვენს ბუდეს თავისი ვეებერთელა
თვალებით და ჟალიან შეგვაშინა”.
“გასაგებია”— თყვა მამა ბეღურამ. “საითქენ ჭავიდა ის ქაციგ.”
მან იფრინა ტყეში, გადაუფრინა გზის მოსახვევს და ცოტა ხნის შემდეგ ლომს ჭამოეჭია.
მაგრამ ბეღურას სულაც არ შეშინებია. ის დაეშვა ლომის ზურგზე და ჩხუბი დაუჭყო:
“რა საყმე გყონდა ჩემს სახლში რომ მოხვედი და ასე შემიშინე ბავშვებიგ!”— ო.
ლომმა მას ყურადღება არ მიაყცია და გზა განაგრჟო.
ამან ბეღურა უფრო გააბრაზა და უარესად დაუჭყო ლომს ჩხუბი: “შენ არაფერი გესაყმება
ჩემს სახლში, და თუ ერთხელ ქიდევ მოხვალ მე გიჩვენებ სეირს” — თყვა მან და ცალი
ფეხი აჭია — “მე არ მინდა ამის გაქეთება, მაგრამ იცოდე ერთი ფეხის დარტყმით
ზურგს ჩაგიტეხავ”— ო.
ამ სიტყვებით ბეღურა თავისი ბუდისქენ გაფრინდა.
“აი ბავშვებო” — თყვა მან — “მე საშინელ ლომს ჭქუა ვასჭავლე და ის უქან დაბრუნებას
ვეღარასოდეს გაბედავს” — ო.
Frontpage
[Mkhedruli
Script] [Unicode] 
