Please click here to leave an anniversary message (in any language you choose). You do not need to be a member of Lowlands-L to do so. In fact, we would be more than thrilled to receive messages from anyone. Click here to read what others have written so far.
What’s with this “Wren” thing?
The oldest extant version of the fable
we
are presenting here appeared in 1913 in the first volume of a two-volume anthology
of Low
Saxon folktales (Plattdeutsche
Volksmärchen “Low German Folktales”)
collected by Wilhelm Wisser (1843–1935). Read
more ...
Groningen Low Saxon Hogelandsters
(Dialect of Hoogeland)
’t Kœdelduumke harr sien Nüst in ’n Wagenschüür. Einmoal wassen Ollü beident
ut fleigen gahn – sei wollen wat to eten ophalen för de Lœttjen – en leiten
hœr heildal allenneg achter.
’n Settje later kommt ’t Manntje weerom.
„Wat is hier well gebœrt?“ seggt er.
„Well hett ju wat daan, Kinder? Ju binnen ja heilmaal van Streek!“
„Ach, Va!“ seggen se, „Der quamm hier sonett sonnen grode Bussjœd’ vörbi.
Dej sagg der so quaad en mall ut! Dej gloop mit sien grode Ogen os Nüst in.
Dat hett os so benaut maakt!“
„So,“ seggt ’t Manntje, „Woar is er bleven denn?“
„No,“ seggen sei, „hei is daarhin gahn.“
„Wacht maar!“ seggt ’t Manntje, „Ik gah achter hom an. Rüsteg maar, Kinder!
Ik sell hom well kriegen.“
Do flögg er der achteran.
Do er Hock omto kommt, loppt daar ’n Leiw’.
Maar ’t dütt ’t Kœdelduumke nix. Hei striekt op Leiw’ sien Rogg dal en
begünnt op hom to schellen. „Wat hest du bi mien Huus to söken,“ seggt er,
„en mien Kinder schricken to laten?!“
De Leiw’ treckt sok der nix van an en loppt trankiel wieder.
Denn wordt ’t Kœdelduumke noch linker. „Du hest daar nix to söken, segg
ik di! En ast du nochmaal weerkommst,“ seggt er, „denn sellst well seihn! Ik
do ’t neit geern,“ seggt er, en daarbi haalt er ein sien Pootke op, „maar denn
trapp ik di so Rogg stockent!“
Daarna flüggt er weerom naar sien Nüst to.
„So, Kinder,“ seggt er, „dej hebb ’k ’t well oflehrt. Dej kommt noit weer.“
Frontpage
