Oord: Bremerhaven, Bremen, Düütschland

Projektbiedrääg’: Hadeler Platt, Hoogdüütsch, Hoogprüßisch

eeve Lüüd van düsse ehrbore Sellschapp,

vöör dat ick mi Jau vörstellen dau, as Ji dat woll wöllt, möög’ ick geern een poor Wöör snacken, üm mi in düssen Kringen bekannt tau mooken.

Is man een lütt Stood her, siet ick Jau’n oorig interessante Schrieveree in Jau’n open Archiv lesen dau. Jau’n Fachweeten hett mi jüst so beindruckt as Jau’n fründlich un’ höflich’ Wiis tau discuteer’n. Mennigmol schemert dor meist een Ort van Frünnschapp mang de enkelden Liddmaaten dör.

Ick bün ne seker, wat ick an Jau’n Moot ranrekken kann. Man – all as Jungkeerl wöör ick neischierig för Soken, de tau daun hannen mit Sprooken un’ jemmer Herkoomst. Mi dücht, in sau’n Swaarm van Lüüd, de woll meer or minner dat Sülbig’ wöllt, kunn ick recht wat leer’n, wenn se mi denn looten daut un’ ick aff un an mol ’n döösig’ Froog stell’n dröff.

Nu tau mi sülbst: ick bün över föfftig Joor aul un wohn in de Neicht van Bremerhoben in Neddersassen. Tau freuhern Tieden wöör ick Handwarksmann opp een Warft, loter denn ook een van de Baasen in’t Bürau. In mien Schaul- un’ Arbeitstied heff ick een lütt Beeten wat leert över aule un niege Sprooken. Mang mien’ Frünnen un Bekannte wöörn welk Fachlüüd, de hefft mi dortau brocht, wat Sprooken un dat Ümtau mit de Tied tau mien Stickenpeerd wonnen sünt.

Ick haar dat graute Glück, wat ick mit Nedderdüütsch as tweete Moddersprook (achter Haugdüütsch) oppwussen bün. Dor liggt dat denn woll ook an, wat mi de Nordsee-Germaan’sche Sprookfamilien an meersten tau Hatten fullen is. Wat Wunner, wat ick mi üm de Idee van Jau’n Kringen freuen dau. Mi dücht, hier is een oorig gaud Steel, düsse sprooklig’ Wannschapp uut ooraule Tieden tau ünnersööken, tau pleegen, tau bewoor’n un jichenswat Licht in’t Düsser tau bringen.

In dat Internet find’st woll anner Sellschappen, de sick ähnlich benoomt hefft. Man – kiekst door wat deeper rin, verjoogst Di mennigmool: door regeert meerstendeels noch uns (ne alleen düütsche) unseelig’ Vöörtied mit rassitischen, pseudo-elitären or gänzlich faschistischen Schiet. Jüst annersrüm hier: aff un an ward ook affswöögt tau Themens, Sprookens un Volks, de buterhalf van de eegen Regeln liggt. Dat mag ick woll lieden, dat wiest hen op Globalität un Toleranz. Dat mookt mi Maut, tau glöven, net sau kunn dat ook binnen düssen Kringen güllich ween.

Oppletzt: schull ick mi mool vertüdern in aule Sprooken, ne meer recht wieter weet, möög’ ick Jau mitünner woll üm Root beden. Mennigmool is dat jo nöödig, anner Lüüd, de dat sülve in’n Sinn hefft, för jemmer Meen’n tau höörn.

Allerbest Greutens,
Jonny